Bazując na nauce Pisma Świętego, możemy stwierdzić, że nie każdy cud lub zjawisko nadnaturalne pochodzi od Boga. Chciałbym tego dowieść poprzez różne przykłady ze Starego i Nowego Testamentu. Serdecznie zapraszam:
1) W 5. Księdze Mojżeszowej 13:2-4 znajdujemy przestrogę: „[…] jeśliby powstał pośród ciebie prorok albo ten, kto ma sny, i zapowiedziałby ci znak albo cud, (3) i potem nastąpiłby ten znak albo cud, o którym ci powiedział, i namawiałby cię: Pójdźmy za innymi bogami, których nie znasz, i służmy im, (4) to nie usłuchasz słów tego proroka ani tego, kto ma sny, gdyż to Pan, wasz Bóg, wystawia was na próbę, aby poznać czy miłujecie Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej […]”.
2) W 2. Księdze Mojżeszowej czytamy o egipskich czarownikach, którzy diabelską mocą czynili nadnaturalne cuda.
2 Mojżeszowa 7:10-12
„[…] przyszedł więc Mojżesz z Aaronem do faraona i uczynili tak, jak rozkazał Pan. Aaron rzucił laskę swoją przed faraonem i jego sługami, a ona zamieniła się w węża. (11) Wtedy także faraon wezwał mędrców i czarowników, a czarownicy egipscy uczynili to samo czarami swoimi. (12) Każdy z nich rzucił laskę swoją i zamieniły się w węże. Ale laska Aarona połknęła laski ich”.
2 Mojżeszowa 7:22
„[…] jednak to samo uczynili czarami swoimi czarownicy egipscy i serce faraona pozostało nieczułe, i nie usłuchał ich, jak Pan zapowiedział”.
2 Mojżeszowa 7:7
„[…] lecz i czarownicy uczynili czarami swoimi to samo i sprowadzili żaby na ziemię egipską”.
3) Również Nowy Testament (szczególnie księga dotycząca czasów ostatecznych – Apokalipsa) wspomina o różnych źródłach pochodzenia mocy (między innymi czynienia cudów).
Objawienie Jana 13:13-14
„[…] i czyni wielkie cuda, tak że i ogień z nieba spuszcza na ziemię na oczach ludzi. (14) I zwodzi mieszkańców ziemi przez cuda, jakie dano mu czynić na oczach zwierzęcia, namawiając mieszkańców ziemi, by postawili posąg zwierzęciu, które ma ranę od miecza, a jednak zostało przy życiu”.
Objawienie Jana 16:13-14
„[…] i widziałem trzy duchy nieczyste jakby żaby wychodzące z paszczy smoka i z paszczy zwierzęcia, i z ust fałszywego proroka; (14) a są to czyniące cuda duchy demonów, które idą do królów całego świata, aby ich zgromadzić na wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego”.
Objawienie Jana 19:20
„[…] i pojmane zostało zwierzę, a wraz z nim fałszywy prorok, który przed nim czynił cuda, jakimi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię zwierzęcia i oddawali pokłon posągowi jego. Zostali oni obaj wrzuceni żywcem do jeziora ognistego, gorejącego siarką”.
4) Także Pan Jezus wskazywał na niepochodzące od Ducha Świętego źródła mocy i ostrzegał przed nimi.
Marka 13:22-23 / Mateusza 24:24-25
„[…] powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą znaki i cuda, aby o ile można, zwieść wybranych. (23) Wy tedy baczcie: Przepowiedziałem wam wszystko”.
Mateusza 7:22-23
„[…] w owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w imieniu twoim i w imieniu twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu twoim nie czyniliśmy wielu cudów? (23) A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie”.
5) W Dziejach Apostolskich czytamy o wprowadzanych w zachwyt nadzwyczajnymi sztuczkami ludziach, którzy uważali, że pochodzą one od Boga. Kiedy jednak usłyszeli Ewangelię, uwierzyli, nawrócili się i poszli za właściwą nauką.
Dzieje Apostolskie 8:9-13
„[…] a był w mieście od jakiegoś czasu pewien mąż, imieniem Szymon, który zajmował się czarnoksięstwem i wprawiał lud Samarii w zachwyt, podając się za kogoś wielkiego. (10) A wszyscy, mali i wielcy, liczyli się z nim, mówiąc: Ten człowiek to moc Boża, która się nazywa Wielka. (11) Liczyli się zaś z nim dlatego, że od dłuższego czasu wprawiał ich w zachwyt magicznymi sztukami. (12) Kiedy jednak uwierzyli Filipowi, który zwiastował dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty. (13) Nawet i sam Szymon uwierzył, gdy zaś został ochrzczony, trzymał się Filipa, a widząc znaki i cuda wielkie, jakie się działy, był pełen zachwytu”.
6) W 2. Liście do Tesaloniczan 2:9-12 Apostoł Paweł ostrzega nas przed poglądem, że wszystkie cuda pochodzą od Boga: „[…] a ów niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana z wszelką mocą, wśród znaków i rzekomych cudów, (10) i wśród wszelkich podstępnych oszustw wobec tych, którzy mają zginąć, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić. (11) I dlatego zsyła Bóg na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu, (12) aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, lecz znaleźli upodobanie w nieprawości”.
Można więc jasno stwierdzić, że jeśli jakiekolwiek objawienie, cud, zjawisko nadprzyrodzone czy inne tego typu zdarzenie nie jest zbieżne z nauką Pisma Świętego, stoi za tym zły duch. Duch, który natchnął Pismo [Duch Święty (Jana 16:13-15 / Jana 15:26-27) – więcej na Jego temat dowiesz się, klikając tutaj], nie może być autorem nadprzyrodzonych zjawisk (w tym cudów), które są niezgodne z Bożą wolą. Z tego właśnie powodu pojawia się nagląca potrzeba, aby to sprawdzać.
Wzór i przykład możemy czerpać z ksiąg Ewangelii (szczególnie według Łukasza, Marka lub Mateusza), gdzie wiarygodność badano na podstawie Pism: „[…] przyjęli oni Słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają […]” (Dzieje Apostolskie 17:11b).
Również inni chrześcijanie robili to w podobny sposób: „Skoro już wielu podjęło się sporządzenia opisu wydarzeń, które wśród nas się dokonały, (2) jak nam to przekazali naoczni od samego początku świadkowie i słudzy Słowa, (3) postanowiłem i ja, który wszystko od początku przebadałem, dokładnie kolejno ci to opisać, dostojny Teofilu, (4) abyś upewnił się w prawdziwości nauki, jaką odebrałeś […]” (Łukasza 1:1-4).
Dlatego Apostoł Paweł pisze: „umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat” (Jana 4:1).
W jaki sposób możemy badać te duchy, dowiesz się, klikając tutaj. Również List do Kolosan 2:5-10 zawiera pomocne wskazówki: „[…] bo chociaż ciałem jestem nieobecny, to jednak duchem jestem z wami i raduję się, widząc, że jest u was ład i że wiara wasza w Chrystusa jest utwierdzona. (6) Jak więc przyjęliście Chrystusa Jezusa, Pana, tak w Nim chodźcie, (7) wkorzenieni weń i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, składając nieustannie dziękczynienie. (8) Baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią i czczym urojeniem, opartym na podaniach ludzkich i na żywiołach świata, a nie na Chrystusie; (9) gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości (10) i macie pełnię w nim; On jest głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności […]”.
Gorąco zachęcam do praktykowania właściwych norm wiary i życia według Bożego Ducha (więcej na ten temat tutaj). Dziękuję, Luke/luke@zaJezusem.com
